Η πιο ενδιαφέρουσα σκηνή του έργου

Η ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ...

Η σκηνή που μου άρεσε περισσότερο ήταν εκεί που η Σταματίνα διηγείται την ιστορία της και το πώς έφτασε στο σπίτι του παππού και έμεινε ως οικιακή βοηθός.
Επέλεξα αυτήν τη σκηνή ,  επειδή η ιστορία της μου δημιούργησε διαφορες σκέψεις και εικόνες, καθώς και πολλά συναισθήματα .
Επίσης μπορούμε  να πάρουμε ιστορικές πληροφορίες για τη μικρασιατική καταστροφή και τέλος παρουσιάζετε άλλη μια ιστορία για το πώς το καπλάνι την   έσωσε .

Κρασανάκης Γιάννης (α2)

Η μαμά

Μια από  τις αγαπημένες μου σκηνές ήταν , όταν η μαμά πήρε τα κορίτσια και περπάτησαν λίγο. 

Τη θεώρησα μια σημαντικη σκηνή γιατί εκεί  ο παντογνώστης αφηγητής , λέει τις σκέψεις της Μέλιας  , ότι η μαμά τους δεν έμοιαζε με μαμά αλλά με μεγάλη αδελφή.

Με συνεπήρε λοιπόν η παιδική και αθώα ψυχή της Μέλιας , όπου περιγράφει με απλά λόγια τη μαμά της . Η εικόνα που έφτιαξα στο μυαλό μου θα μου μείνει αξέχαστη.

Ειρήνη Διαλυνά (α1)

                                      
 Για μένα το πιο ενδιαφέρον είναι:

Το σημείο στο οποίο αναφέρει η συγγραφέας ότι  ο κύριος Αντώνης  ανακοίνωσε στα παιδιά ότι έγινε δικτατορία  και ο Νίκος είπε ότι θα αλλάξουν πολλά πράγματα τώρα προς το χειρότερο γιατί πάνω από όλα θα υπήρχε στέρηση της ελευθερίας.

Άρα  λοιπόν ο καθένας θα έπρεπε να παλέψει με όποιον τρόπο μπορούσε όπως και ο Νίκος για να ελευθερώσουν την πατρίδα από τους δικτάτορες. Με αυτό το τρόπο μας λέει ότι ο καθένας  πρέπει να υπερασπίζεται τα δικαιώματα του.

Ελίζα Λαπίδη (γ2) 

Η σκηνή,  που πιστεύω πως θα μου μείνει αξέχαστη , είναι όταν έκαιγαν  τα βιβλία του παππού.

Με έκανε να αναρωτηθώ για ποιο λόγο γίνεται αυτό και με έβαλε σε   πολλές σκέψεις , δημιουργώντας μου μια αξέχαστη εικόνα. Ύστερα , θύμωσα πολύ με αυτούς τους ανθρώπους,  οι οποίοι   έκαψαν τα βιβλία του παππού.

Μαρία Χατζηπαναγιώτου.

Η σκηνή που μου άρεσε ήταν προς το τέλος του έργου ,  όπου ο Νίκος γύρισε στο σπίτι.

Μου άρεσε γιατί η Μυρτώ έγινε όπως παλιά, τα κορίτσια συνάντησαν τον Νίκο και το πιο βασικό , το καπλάνι δεν είχε πεθάνει , απλώς είχε πληγωθεί και τώρα ,πλέον, ήταν μια χαρά!

Σουλαδάκη Ιωάννα , (Γ2)